Mierzeja Helska

Mierzeja Helska jest jedynym miejscem w Polsce, gdzie występują plaże od strony północnej i południowej. Znajduje się nad Zatoką Pucką. Jej linia brzegowa ma 74 km długości. Półwysep do początku dwudziestego wieku posiadał żeńską nazwę Hela. W latach 20 poprzedniego stulecia została ona zmieniona na Hel. Obszar ten odznacza się największą ilością słonecznych dni w cyklu rocznym. Szukający wypoczynku znajdą tutaj cieplejszą i spokojniejszą wodę.

Mierzeja Helska wyróżnia się na mapie Polski. Najwęższy pas w okolicy Kuźnicy ma około dwieście metrów. Stąd zdarzają się przypadki przelewania wody morskiej w czasie silnych wiatrów.

Mierzeja jest konsekwencją złączenia się niewielu małych wysepek pod wpływem ruchu fal morskich i powietrza.

Legenda głosi, że na jednej z takich wysepek żył w osamotnieniu bożek Jastrzebóg. Lokalni mieszkańcy, w tym trudniący się rybołówstwem przybywali do niego i ofiarowywali różne dary. Niektórzy z nich za swoje docelowe siedlisko wybrali Jastarnię, która według badań naukowych była zamieszkiwana od około dwóch tysięcy lat temu. Pozostałe osady znajdujące się na Półwyspie Helskim datuje się od czasów średniowiecza. Osadnicy byli korsarzami i wywoływali lęk w całej Zatoce Gdańskiej.